ΥγείαΑσθένειες & ΘεραπείεςΚολπίτιδες συχνό και επίμονο πρόβλημα

Κολπίτιδες συχνό και επίμονο πρόβλημα

Η συµβολή της Οµοιοπαθητικής Ιατρικής στον τοµέα της Γυναικολογίας είναι σηµαντική. Εδώ θα πρέπει να τονίσουµε ότι στην Ιατρική επιστήµη, η συνεργασία των ιατρών διάφορων ειδικοτήτων είναι απαραίτητη. Είναι βέβαια ευτυχής η συγκυρία για µια γυναίκα να απευθύνεται σε ειδικό γυναικολόγο που είναι και καλά εκπαιδευµένος Οµοιοπαθητικός Ιατρός, αλλά εξίσου σηµαντική είναι και η συνεργασία του Γυναικολόγου της µε τον Οµοιοπαθητικό Ιατρό που την παρακολουθεί χρόνια.

του Σπύρου Α. Κυβέλλου, Ιατρός Οµοιοπαθητικός, Γ.Γ. Έρευνας Διεθνούς Ακαδηµίας Κλασικής Οµοιοπαθητικής

Ένα από τα γυναικολογικά νοσήµατα, στα οποία µπορεί να προσφέρει ουσιαστική συµβολή και θεραπεία η Οµοιοπαθητική Ιατρική είναι οι φλεγµονές των γυναικείων γεννητικών οργάνων µε συνηθέστερες τις κολπίτιδες.

Οι φλεγµονές (µολύνσεις) των γυναικείων γεννητικών οργάνων εµφανίζονται µε αυξηµένη συχνότητα το καλοκαίρι και µπορεί να παρουσιαστούν στο αιδοίο (την εξωτερική περιοχή γύρω από την είσοδο του κόλπου), στον κόλπο (κολπίτιδες) και τον τράχηλο της µήτρας, το ενδοµήτριο και τις σάλπιγγες.

Oι κολπικές διαταραχές αποτελούν σήµερα το συχνότερο πρόβληµα υγείας που αντιµετωπίζουν οι γυναίκες και είναι η συνηθέστερη αιτία που µια γυναίκα θα επισκεφθεί τον γυναικολόγο της. Με τον όρο κολπίτιδα εννοούµε τη φλεγµονή του κόλπου. Η κολπίτιδα συνήθως εκδηλώνεται µε την ύπαρξη κνησµού και αυξηµένων υγρών από τον κόλπο, τα οποία συχνά είναι δύσοσµα.

Η κολπίτιδα, αν και στην πρώτη ματιά φαίνεται κάτι απλό, μπορεί να αποτελέσει ένα από τα δυσκολότερα στην αντιμετώπισή τους προβλήματα.

Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι ο κόλπος υπό φυσιολογικές συνθήκες αποικίζεται από ένα πλήθος «φιλικών» μικροοργανισμών, που ονομάζονται γαλακτοβάκιλλοι, και που διατηρώντας το PH του κόλπου σε φυσιολογικές τιμές, αποτρέπουν την ανάπτυξη άλλων παθογόνων μικροοργανισμών. Όταν οι τελευταίοι αναπτύσσονται, κυρίως λόγω έλλειψης της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, τότε διαταράσσεται η ισορροπία του PH, με αποτέλεσμα την κλινική εκδήλωση, κνησμού και κολπικών υγρών.

Μύκητες και τριχονομονάδες είναι οι συνηθέστεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν κολπίτιδες, καθώς και αερόβια ή αναερόβια μικρόβια, ιοί όπως ο ερπητοιός HSV και ο ιός των κονδυλωμάτων HPV, που, ως γνωστόν, ορισμένοι τύποι του ενοχοποιούνται και για κακοήθεις δυσπλασίες του τραχήλου της μήτρας και του αιδοίου.

Εν όψει του καλοκαιριού, οι γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι στην άμμο, τις πισίνες αλλά και τα πολυσύχναστα θαλασσινά νερά μπορούν πολύ πιο εύκολα να μολυνθούν από κολπίτιδες. Ειδικά πρέπει να τονιστεί ότι τα μικρά κορίτσια δεν θα πρέπει να τριγυρνούν στην παραλία χωρίς μαγιώ, γιατί είναι πολύ πιο ευάλωτα έτσι.

Υποτροπιάζουσες κολπίτιδες

Αντιλαμβανόμαστε ότι πέραν της αντιμετώπισης της υπάρχουσας φλεγμονής, ζωτικής σημασίας για τη γυναίκα είναι η πρόληψη των υποτροπών των φλεγμονών του κόλπου. Πράγματι, στην καθημερινή κλινική πράξη, ένα ποσοστό γυναικών παρουσιάζονται με υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, μολονότι το εκάστοτε οξύ επεισόδιο έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να ανιχνεύσει ο ιατρός τους παράγοντες που συντελούν στις υποτροπές αυτές και να προσπαθήσει να προσφέρει ίαση των υποτροπών και όχι μόνο θεραπεία της οξείας φλεγμονής. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μία μείωση της τοπικής «άμυνας» της γυναίκας, η οποία συχνά υποδηλώνει και μία γενικότερη έκπτωση της αμυντικής ικανότητας του οργανισμού συνολικά.

Τι να προσέξετε

Κακή συνολική γενική κατάσταση του οργανισμού, καταχρήσεις αλκοόλ και άλλων ουσιών, κάπνισμα, κακή διατροφή συμπεριλαμβανομένων των πολλών γλυκαντικών ουσιών, έλλειψη ύπνου, υπέρμετρο στρες που μέσω νευροορμονικών μηχανισμών συντελεί στη διαταραχή του PH του κόλπου, είναι μερικοί από τους βασικούς παράγοντες αυτής της γενικής ανοσολογικής έκπτωσης.
Ακόμα την τοπική άμυνα μπορεί να καταβάλλουν οι συχνές σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη και με διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους, η ελλιπής τοπική υγιεινή αλλά και η υπέρμετρη χρήση τοπικών αντισηπτικών που διαταράσσουν και καταστρέφουν τη φυσιολογική χλωρίδα.

Τέλος, από το ιατρικό ιστορικό της γυναίκας, η συχνή χρήση αντιβιοτικών ή κορτικοστεροειδών, ο σακχαρώδης διαβήτης καθώς και νοσήματα που οδηγούν σε ανοσοανεπάρκεια, μπορεί να συντελούν στις υποτροπές των φλεγμονών του κόλπου. Ειδικά για τη συχνή λήψη αντιβιώσεων για άλλες συχνές λοιμώξεις, θα πρέπει να υπερτονίσουμε την ανάγκη να λαμβάνει παράλληλα κάθε φορά η γυναίκα και αντίστοιχα συμπληρώματα που βοηθούν στη διατήρηση της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, γεγονός που συχνά υποτιμάται στην καθ’ ημέραν κλινική πράξη.

Η ομοιοπαθητική προσέγγιση 

Μία σε βάθος θεραπευτική προσέγγιση λοιπόν στο θέμα των υποτροπιαζουσών κολπίτιδων, θα πρέπει να επαναφέρει όχι μόνο την τοπική χλωρίδα, αλλά και τη γενικότερη αμυντική διάταξη του γυναικείου οργανισμού σε μία κατάσταση ισορροπίας και ομοιοστασίας.  Η Ομοιοπαθητική Ιατρική έχει σαν βάση της αυτήν ακριβώς την προσέγγιση.

Ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός λαμβάνει ένα εκτεταμένο ιστορικό, πέραν του καθιερωμένου ιατρικού, που αφορά τις πιθανές μεταβολές του οργανισμού σε βάθος χρόνου, σε νευρικό, ορμονικό, μεταβολικό και ανοσολογικό επίπεδο. Ανιχνεύει τις εκτροπές που μπορεί να έχουν συμβεί σταδιακά στην αμυντική κατάσταση του οργανισμού συνεπεία εσφαλμένης ή ελλιπούς αντιμετώπισης καθημερινών ιατρικών προβλημάτων, επίδρασης συνεχών ψυχοπιεστικών συνθηκών καθώς και καταπόνησης του ανοσοποιητικού συστήματος από παράγοντες που αναφέρθηκαν πιο πάνω.

Ερωτήματα που αφορούν τις διατροφικές συνήθειες, την εκάστοτε αντίδραση του οργανισμού στις λοιμώξεις, την αντίδραση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος στα εξωγενή στρες, την επίδραση των περιβαλλοντικών συνθηκών στην εμφάνιση των συμπτωμάτων, τις συνήθειες του ύπνου, την ικανότητα του οργανισμού να παράγει πυρετό και πολλά άλλα, μπορεί να φαντάζουν κάποιες φορές  υπερβολικά στον ασθενή που έρχεται για πρώτη φορά στο Ομοιοπαθητικό ιατρείο για την αντιμετώπιση μίας «τοπικής» νόσου, όπως μία κολπίτιδα. Ωστόσο γίνεται πλήρως κατανοητή η φύση αυτών των ερωτημάτων, όταν στη συνέχεια αντιλαμβάνεται ότι η θεραπευτική προσπάθεια της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής θα στοχεύσει την επαναφορά του οργανισμού στη φυσική του άμυνα, οπότε οι πληροφορίες αυτές είναι απαραίτητες για την εξεύρεση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου που απευθύνεται εξατομικευμένα στον πάσχοντα οργανισμό του.

Στόχος λοιπόν μίας επιτυχημένης ομοιοπαθητικής θεραπείας θα είναι η «ίαση» από τις κολπίτιδες και από τους παράγοντες που συντελούν στην εμφάνισή της και όχι μόνο η θεραπεία της τοπικής φλεγμονής.

Πηγή: NaturaNrg #40

Εγγραφείτε σήμερα!

Αποκτήστε απεριόριστη πρόσβαση στο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Περιεχόμενό μας

NaturaBUZZ

- Advertisement -

Νεα

Δείτε Επίσης

Contact to Listing Owner

Captcha Code