ΕυεξίαBody and mindΕσύ φταις για όλα!

Εσύ φταις για όλα!

Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους συχνά δοκιμάζονται σε επίπεδο προσωπικό, συναισθηματικό, επαγγελματικό. Πολλοί είναι οι λόγοι που μας οδηγούν σε κρίση στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αλλά ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών από εμάς είναι η μετάθεση της ευθύνης.

της Μαρίας Καυρολογάκη, θεραπεύτρια ananda energy healing

«Εσύ φταις για όλα!» Φράση που πολύ συχνά σκεπτόμαστε, λέμε ή θα θέλαμε πολύ να πούμε αλλά ίσως δεν τολμούμε να την εκφράσουμε. Ακόμη κι αν δεν ακουστούν ποτέ από το στόμα μας αυτά τα λόγια, ακόμη κι αν περιοριστούμε στην σκέψη, η συγκεκριμένη οπτική των καταστάσεων μας μπλοκάρει. Είναι αδύνατον σε μία ανθρώπινη συναναστροφή να μην υπάρχουν ευθύνες εκατέρωθεν, γιατί οποιαδήποτε σχέση πλην της γονεϊκής είναι ισότιμη ή θα έπρεπε να είναι ισότιμη.

«Τι, φταίω κι εγώ;» – η αναγνώριση της ευθύνης μου

Κάθε φορά που δύο άνθρωποι σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο, φέρουν τη δική τους προσωπική ευθύνη. Για κάθε κουβέντα που θα πουν, για κάθε σκέψη που θα κάνουν, για κάθε χειρονομία που θα πραγματοποιήσουν φέρουν ευθύνη. Μόνο όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της δικής μας ευθύνης θα βγούμε από τη νοοτροπία του θύματος και θα μπορέσουμε να βάλουμε τη ζωή μας σε μία σειρά. Όσο επιμένουμε να κατηγορούμε άλλους για την δική μας ζωή είναι σαν να επιλέγουμε να ζήσουμε στο σκοτάδι της άγνοιας και όχι στο φως και της Αλήθειας.

«Αναλαμβάνω τη δική μου ευθύνη» – ζω και δρω με την επίγνωση της ευθύνης μου

Αν παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά μας σε μία δύσκολη κατάσταση με έναν άλλο άνθρωπο είτε αυτός είναι φίλος, σύντροφος, συνάδελφος κ.λπ., σίγουρα θα παρατηρήσουμε ότι ακόμη κι εμείς κάνουμε λάθη. Ίσως να είμαστε πολύ αυστηροί, σκληροί, απαιτητικοί, επικριτικοί ή ίσως να θέλουμε ο άλλος ξαφνικά να μεταλλαχθεί σε κάτι που δεν είναι. Εκείνο που είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε όσο δύσκολο και αν φαίνεται, είναι να στραφούμε μέσα μας και να παρατηρήσουμε.

Χρειάζεται λίγη προσπάθεια στην αρχή, καθώς η συνήθης αντίδρασή μας είναι να κοιτάξουμε οπουδήποτε αλλού (στον άλλον, στην πανσέληνο που μας επηρεάζει, στη συννεφιά που μας καταθλίβει και αντιδρούμε περίεργα…). Όμως αν επιμείνουμε και με επίγνωση και αληθινή διάθεση να καταλάβουμε, κοιτάξουμε μέσα μας, σιγά σιγά θα αρχίσουμε να παρατηρούμε τους δικούς μας περιορισμούς, τις δικές μας πεποιθήσεις που μας μπλοκάρουν. Θα μπορέσουμε τότε να καταλάβουμε πώς επιλέγουμε να σχετιζόμαστε και τι προσπαθούμε να καλύψουμε μέσα από μία τέτοια διαδικασία. Ίσως να δούμε και τι προσδοκούμε μέσα από κάθε συσχέτιση, τι προϋποθέσεις θέλουμε να έχει και αν έχουμε μάθει μόνο να δίνουμε ή μόνο να παίρνουμε ή και τα δύο.

Κάνοντας έτσι ένα βήμα πίσω και παίρνοντας μια βαθειά αναπνοή με πλήρη επίγνωση, θα μας είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε ότι κι εμείς για τους δικούς μας λόγους φέρουμε ευθύνη. Το δικό μας μερίδιο, όχι εξολοκλήρου, καθώς δεν είμαστε ποτέ μόνοι σε μία σχέση, όποια κι αν είναι αυτή. Μόλις αυτό γίνει κατανοητό, το επόμενο βήμα είναι να το αποδεχτούμε, καθώς πλέον δεν υπάρχει επιστροφή!

«Φταίμε και οι δύο» – αλλαγή οπτικής βλέπω ολόκληρη την εικόνα

Η στιγμή που θα αντιληφθούμε ότι φέρουμε ευθύνη, θα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι και ο άλλος φέρει ευθύνη… όπως εμείς έτσι κι εκείνος/η. Δεν είμαστε υπερήρωες άλλωστε, για να σηκώνουμε όλα τα βάρη επάνω μας, ούτε έχουμε αναλάβει το ρόλο του σωτήρα. Αντίθετα, αναγνωρίζοντας και στον άλλον το δικό του μερίδιο ευθύνης, τον βοηθάμε να δει, να κατανοήσει ότι είναι ενήλικας, να ωριμάσει και αν επιθυμεί να κάνει κάτι γι’ αυτό.

Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να δούμε όλο τον καμβά, είναι λυτρωτικό, απελευθερωτικό και ανθρώπινο. Επιπλέον, παύουμε να είμαστε τιμωροί, γιατί συνειδητοποιούμε πως εμείς, όπως και ο άλλος άνθρωπος αντίστοιχα, έχουμε τα δικά μας θέματα να τακτοποιήσουμε. Πώς θα τιμωρήσουμε ή θα επικρίνουμε κάποιον όταν κι εμείς ακόμη κάνουμε λάθη; Σημαντικό λοιπόν σε αυτή τη φάση είναι να εστιάσουμε για άλλη μια φορά σε εμάς… να μας φροντίσουμε, να εξελιχθούμε, να μάθουμε από τα λάθη μας και να προχωρήσουμε.

«Συγνώμη…» – συγχωρώ = δίνω χώρο στην καρδιά μου για αγάπη, κατανόηση, συμπόνοια

Πολλές φορές χάνουμε την ψυχραιμία μας και λέμε ή κάνουμε πράγματα που αργότερα μετανιώνουμε, κυρίως λόγω εγωισμού και υπερηφάνειας. Είναι τόσο σημαντικό να αφήνουμε χώρο στην καρδιά μας για την αγάπη… είναι απαραίτητο να μπορούμε να κατανοήσουμε μπαίνοντας στη θέση του άλλου και να αισθανθούμε συμπόνοια για ό,τι βιώνει που τον οδηγεί σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Ένας πολύ εύκολος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο είναι να κατανοήσουμε πώς όλοι είμαστε συνδεδεμένοι με έναν τρόπο που δεν μας αφήνει περιθώρια για συμπεριφορές πόνου. Κατανοώντας πως αυτό που νιώθω εγώ επηρεάζει εσένα, ότι εσύ με τη σειρά σου επηρεάζεις κάποιον άλλο, αυτόματα αντιλαμβανόμαστε ότι οι αντιδράσεις είναι αλυσιδωτές.

Η συγγνώμη είναι η θεραπεία του Όλου, είναι η προσφορά Αγάπης προς ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Πηγή Natura Nrg #76

Εγγραφείτε σήμερα!

Αποκτήστε απεριόριστη πρόσβαση στο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Περιεχόμενό μας

NaturaBUZZ

- Advertisement -

Νεα

Δείτε Επίσης

Contact to Listing Owner

Captcha Code