Κάθε φάρμακο είναι μια ουσία που επιδρά σε μία ή περισσότερες λειτουργίες του οργανισμού, ανάλογα με το ποια είναι η ουσία που περιέχει. Εμείς το δίνουμε για να αξιοποιήσουμε τις περισσότερες φορές μία από τις ιδιότητές του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα εκδηλωθούν και οι υπόλοιπες. Αυτό είναι ανεπιθύμητη ενέργεια.
Κάτι δηλαδή που είναι φυσιολογικό και επόμενο να συμβεί, απλά δεν είναι ο λόγος για τον οποίο δίνουμε το φάρμακο, γι’ αυτό και στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ανεπιθύμητο.
…και Παρενέργειες
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις το φάρμακο μπορεί να παρουσιάσει – για διάφορους λόγους κάθε φορά – κάποιες δράσεις μη αναμενόμενες που συχνά επιβάλλουν τη διακοπή της χορήγησής του. Εδώ μιλάμε για παρενέργειες. Για παράδειγμα, όταν δίνουμε ασπιρίνη (σε χρόνια βάση) σε ένα άτομο που έχει ρευματισμούς εκμεταλλευόμαστε την αντιφλεγμονώδη δράση της ασπιρίνης, που απαλύνει τον πόνο, τις αρθραλγίες κτλ.
Η ασπιρίνη, ως γνωστόν, έχει και αντιαιμοπεταλιακή δράση δρώντας θα λέγαμε σαν ήπιο αντιπηκτικό. Η ενέργεια αυτή είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση ανεπιθύμητη, αλλά τη γνωρίζουμε, την ελέγχουμε και δεν επιβάλλει τη διακοπή του φαρμάκου. Αν όμως η ασπιρίνη προκαλέσει κάποια άλλη βλάβη, πχ εμβοές στα αυτιά ή αιμορραγία από το πεπτικό, τότε μιλάμε για παρενέργεια και θα αναγκαστούμε να διακόψουμε το φάρμακο στο συγκεκριμένο ασθενή.
