Καλωσορίζουμε τον όμορφο Σεπτέμβρη. Ο μήνας που σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Κάπου εδώ το καλοκαιράκι μας αποχαιρετά σιγά-σιγά αλλά ο καιρός εξακολουθεί να είναι ευχάριστα ζεστός, η μέρα γεμάτη φως, ιδανική εποχή για αποδράσεις. Το διψασμένο χώμα δέχεται ευχάριστα τις βροχούλες που έρχονται. Η παλέτα του φθινοπώρου ξεχειλίζει γήινα χρώματα. Πράσινα, καφέ, κίτρινα και πορτοκαλιά σε μια Ελλάδα που ξεχειλίζει από φύση ή κάποτε ξεχείλιζε…
Αυτή ίσως είναι μια ιδανική εικόνα που θα ήθελα να έχω στο μυαλό μου.
Πάντα αισιόδοξη και ονειροπόλα και υπερασπιζόμενη τη θετική πλευρά της ζωής, της πρόληψης για μια καλή υγεία, γνωρίζοντας ότι έτσι προστατεύουμε τους εαυτούς μας από τα άσχημα. Όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω αυτά που ζήσαμε και ζούμε.
Αναπολώ τις παλιές ωραίες ανέμελες μέρες με τα δικά τους προβλήματα, δε λέω. Αλλά καμία σχέση. Είχαμε τόσο ανάγκη όλοι μας το καλοκαίρι που πέρασε, για να ξεχαστούμε, να ξεκουραστούμε, να αναπνεύσουμε ελεύθερα μετά από ένα δύσκολο χειμώνα. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ νιώθω περίεργα. Νιώθω θλίψη ίσως και οργή για τα ατελείωτα καμένα στρέμματα, τις αθώες ψυχές που χάθηκαν, για τους ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και έχασαν τα πάντα, από δικά μας ανθρώπινα λάθη μέσα στα χρόνια. Απογοητεύομαι στη λογική του «ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές» όμως στην πραγματικότητα χάσαμε ανθρώπινο δυναμικό με την ουσιαστική έννοια, αλλά δυστυχώς δεν το γνωρίζουμε… Η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη και καλά θα κάνουμε να μη το ξεχάσουμε. Πρωτίστως εμείς οι ίδιοι οι απλοί πολίτες, ώστε να μη ξεχαστεί στο άμεσο μέλλον από τον κρατικό μηχανισμό.
Διαβάστε επίσης ⇒ Πώς να εμπνεύσετε στα παιδιά σας την αγάπη για τη γυμναστική
Ο φετινός Σεπτέμβρης με βρίσκει προβληματισμένη όπως πιστεύω και τους περισσότερους από εσάς. Νιώθω ότι κυριαρχεί ο παραλογισμός σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Μία νέα αλλόκοτη πραγματικότητα πρωταγωνιστεί. Ζούμε και δεν ζούμε. Αύξηση χρήσης ψυχοφαρμάκων για να μη νιώθουμε, αντιμετωπίζοντας αυτή τη νοσηρή πραγματικότητα. Αύξηση ενδοοικογενειακής βίας. Διχασμός μεταξύ αστείου και σοβαρού. Εμβολιασμένοι εναντίον ανεμβολίαστων. Δεν είμαι, όμως, από αυτή τη στήλη εδώ για να κρίνω ποια πλευρά έχει δίκιο ή άδικο. Εξάλλου κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.
Άνθρωποι γεμάτοι αγωνία κρέμονται σε μία τηλεόραση για να μπορέσουν να καταλάβουν ποια είναι τα δικαιώματά τους. Τι μου επιτρέπεται τι μου απαγορεύεται. Μπαίνω στο λεωφορείο; Μπαίνω στο σούπερ μάρκετ; Ναι. Μπαίνω στο ανοιχτό γήπεδο να δω το παιδί μου να παίζει ποδόσφαιρο; Όχι. Δεν πληρώ τις προδιαγραφές. Σκηνές επιστημονικής φαντασίας μιας άλλης εποχής.
Όμως, θεωρώ ότι στη χώρα που γεννήθηκαν η δημοκρατία, η ελευθερία, οι επιστήμες δεν είναι λογικό να αντικαθίστανται αυτές οι τεράστιες αξίες με Gb και δωροεπιταγές. Είναι προσβλητικό. Είναι ευτελές.
Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να πούμε σε αυτούς νέους να μην σπαταλούν ατελείωτες ώρες στο internet, να κοινωνικοποιούνται να επικοινωνούν να διαβάζουν ένα βιβλίο να βγαίνουν στη φύση. Να ερωτεύονται και να χαίρονται τη ζωή !
Και ενώ βρισκόμαστε στην αρχή μια νέας σχολικής χρονιάς και γενικότερα μιας νέας αρχής, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους το αυτονόητο, το ανθρώπινο! Καλή αρχή γεμάτη υγεία, με πρόληψη, δύναμη και αισιοδοξία. Εύχομαι, στις δύσκολες εποχές που διανύουμε να φτιάξουν τα πράγματα.
Να μη θρηνήσουμε όχι μόνο άλλες ζωές, αλλά και βασικές αξίες και αρετές! Να συνεχίζουμε να σκεπτόμαστε, να ζυγίζουμε, να ονειρευόμαστε, να ζούμε και να ορίζουμε τους εαυτούς μας, ελεύθερα…
Πηγή: Naturanrg#122o, www.naturanrg.gr
