Ένα από τα γυναικολογικά νοσήματα, στα οποία μπορεί να προσφέρει ουσιαστική συμβολή και θεραπεία η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι οι φλεγμονές των γυναικείων γεννητικών οργάνων με συνηθέστερες τις κολπίτιδες. – Η αντιμετώπιση της επίμονης κολπίτιδας –
Σπύρος Α. Κυβέλλος – Ιατρός, Γ.Γ. Έρευνας Διεθνούς Ακαδημίας Κλασικής Ομοιοπαθητικής • www.vithoulkas.com • www.homeopathy.gr • www.classical-homeopathy.gr
Κάθε φλεγμονή του κόλπου ονομάζεται κολπίτιδα. Αντίστοιχες φλεγμονές μπορεί να εκδηλωθούν στη γυναίκα, ως αιδοιίτιδες, τραχηλίτιδες ή σαλπιγγίτιδες ανάλογα με την περιοχή της φλεγμονής.
Συνήθως η κολπίτιδα εκδηλώνεται με την ύπαρξη κνησμού και αυξημένων υγρών που συχνά είναι δύσοσμα. Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι ο κόλπος υπό φυσιολογικές συνθήκες αποικίζεται από ένα πλήθος «φιλικών» μικροοργανισμών που ονομάζονται γαλακτοβάκιλλοι, και που διατηρώντας το Ph του κόλπου σε φυσιολογικές τιμές, αποτρέπουν την ανάπτυξη άλλων παθογόνων μικροοργανισμών. Όταν οι τελευταίοι αναπτύσσονται, κυρίως λόγω έλλειψης της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, τότε διαταράσσεται η ισορροπία του Ph, με αποτέλεσμα την κλινική εκδήλωση κνησμού και κολπικών υγρών. Μύκητες και τριχονομονάδες είναι οι συνηθέστεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν κολπίτιδες, καθώς και αερόβια ή αναερόβια μικρόβια, ιοί, όπως ο ερπητοιός HSV και ο ιός των κονδυλωμάτων HPV, που, ως γνωστόν, ορισμένοι τύποι του ενοχοποιούνται και για κακοήθεις δυσπλασίες του τραχήλου της μήτρας και του αιδοίου.
Χαρείτε το καλοκαίρι χωρίς προβλήματα
Εν όψει του καλοκαιριού, οι γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι στην άμμο, στις πισίνες αλλά και στα πολυσύχναστα θαλασσινά νερά μπορούν πολύ πιο εύκολα να μολυνθούν από κολπίτιδες. Ειδικά πρέπει να τονιστεί ότι τα μικρά κορίτσια δεν θα πρέπει να τριγυρνούν στην παραλία χωρίς μαγιό, γιατί είναι πολύ πιο ευάλωτα έτσι.
Αντιλαμβανόμαστε ότι πέραν της αντιμετώπισης της υπάρχουσας φλεγμονής, ζωτικής σημασίας για τη γυναίκα είναι η πρόληψη των υποτροπών των φλεγμονών του κόλπου.
Πράγματι, στην καθημερινή κλινική πράξη, ένα ποσοστό γυναικών παρουσιάζονται με υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, μολονότι το εκάστοτε οξύ επεισόδιο έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να ανιχνεύσει ο ιατρός τους παράγοντες που συντελούν στις υποτροπές αυτές και να προσπαθήσει να προσφέρει ίαση των υποτροπών και όχι μόνο θεραπεία της οξείας φλεγμονής. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μία μείωση της τοπικής «άμυνας» της γυναίκας, η οποία συχνά υποδηλώνει και μία γενικότερη έκπτωση της αμυντικής ικανότητας του οργανισμού συνολικά.
Τι μπορεί να ευθύνεται;
Κακή συνολική γενική κατάσταση του οργανισμού, καταχρήσεις αλκοόλ και άλλων ουσιών, κάπνισμα, κακή διατροφή συμπεριλαμβανομένων των πολλών γλυκαντικών ουσιών, έλλειψη ύπνου, υπέρμετρο στρες που μέσω νευροορμονικών μηχανισμών συντελεί στη διαταραχή του Ph του κόλπου, είναι μερικοί από τους βασικούς παράγοντες αυτής της γενικής ανοσολογικής έκπτωσης. Ακόμη, την τοπική άμυνα μπορεί να καταβάλλουν οι συχνές σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη και με διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους ή και η ελλιπής τοπική υγιεινή, αλλά και η υπέρμετρη χρήση τοπικών αντισηπτικών που διαταράσσουν και καταστρέφουν τη φυσιολογική χλωρίδα.
Τέλος, από το ιατρικό ιστορικό της γυναίκας, η συχνή χρήση αντιβιοτικών ή κορτικοστεροειδών, ο σακχαρώδης διαβήτης, καθώς και νοσήματα που οδηγούν σε ανοσοανεπάρκεια, μπορεί να συντελούν στις υποτροπές των φλεγμονών του κόλπου. Ειδικά για τη συχνή λήψη αντιβιώσεων για άλλες συχνές λοιμώξεις, θα πρέπει να υπερτονίσουμε την ανάγκη να λαμβάνει παράλληλα κάθε φορά η γυναίκα και αντίστοιχα συμπληρώματα που βοηθούν στη διατήρηση της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, γεγονός που συχνά υποτιμάται στην καθ’ ημέραν κλινική πράξη.
Μία σε βάθος θεραπευτική προσέγγιση λοιπόν στο θέμα των υποτροπιαζουσών κολπίτιδων θα πρέπει να επαναφέρει όχι μόνο την τοπική χλωρίδα, αλλά και τη γενικότερη αμυντική διάταξη του γυναικείου οργανισμού σε μία κατάσταση ισορροπίας και ομοιοστασίας. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική έχει σαν βάση της αυτήν ακριβώς την προσέγγιση. Ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός λαμβάνει ένα εκτεταμένο ιστορικό, πέραν του καθιερωμένου ιατρικού, που αφορά τις πιθανές μεταβολές του οργανισμού σε βάθος χρόνου, σε νευρικό, ορμονικό, μεταβολικό και ανοσολογικό επίπεδο. Ανιχνεύει τις εκτροπές που μπορεί να έχουν συμβεί σταδιακά στην αμυντική κατάσταση του οργανισμού, συνεπεία εσφαλμένης ή ελλιπούς αντιμετώπισης καθημερινών ιατρικών προβλημάτων, επίδρασης συνεχών ψυχοπιεστικών συνθηκών, καθώς και καταπόνησης του ανοσοποιητικού συστήματος από παράγοντες που αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Συχνά πολλά ερωτήματα μπορεί να φαντάζουν κάποιες φορές υπερβολικά στον ασθενή που έρχεται για πρώτη φορά στο Ομοιοπαθητικό ιατρείο, για την αντιμετώπιση μίας «τοπικής» νόσου, όπως μία κολπίτιδα, μερικά από αυτά είναι τα εξής:
- τις διατροφικές συνήθειες
- την αντίδραση του οργανισμού στις λοιμώξεις
- την αντίδραση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος στα εξωγενή στρες
- την επίδραση των περιβαλλοντικών συνθηκών στην εμφάνιση των συμπτωμάτων
- τις συνήθειες του ύπνου
- την ικανότητα του οργανισμού να παράγει πυρετό και πολλά άλλα.
Ωστόσο, γίνεται πλήρως κατανοητή η φύση αυτών των ερωτημάτων, όταν στη συνέχεια αντιλαμβάνεται ότι η θεραπευτική προσπάθεια της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής θα στοχεύσει την επαναφορά του οργανισμού στη φυσική του άμυνα, οπότε οι πληροφορίες αυτές είναι απαραίτητες για την εξεύρεση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου που απευθύνεται εξατομικευμένα στον πάσχοντα οργανισμό. Στόχος λοιπόν μίας επιτυχημένης ομοιοπαθητικής θεραπείας θα είναι η «ίαση» από τις κολπίτιδες και από τους παράγοντες που συντελούν στην εμφάνισή της και όχι μόνο η θεραπεία της τοπικής φλεγμονής.
