Η πλαστική σακούλα μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο μια φορά, αλλά έχει διάρκεια ζωής τουλάχιστον 400 χρόνια. Πάνω από 1,2 τρισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες καταναλώνονται ετησίως στον κόσμο, ενώ τα 88,5 δισεκατομμύρια μόνο στις ΗΠΑ. Ανακυκλώνεται μόλις το 1% ! Μάλιστα, έχει υπολογιστεί ότι περισσότεροι από 100 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού ρυπαίνουν τις θάλασσες και αποτελούν το 90% της θαλάσσιας ρύπανσης.
Η ιστορία της πλαστικής σακούλας ξεκινά το 1977. Ήταν η χρονιά που οι πλαστικές σακούλες που έχουν σαν πρώτη ύλη τους το πετρέλαιο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις αγορές και υπεραγορές τροφίμων και στη συνέχεια σε όλα σχεδόν τα εμπορικά καταστήματα.
της Τάνιας Μαρκουτσά
Τι κοστίζει η πλαστική σακούλα; Περισσότερα από όσα φαντάζεσαι.
Η χρήση της πλαστική σακούλας των σούπερ μάρκετ από όλους μας, και μάλιστα χωρίς ενοχές, αποδεικνύει το πώς μικρές καθημερινές συνήθειες μπορούν να οδηγήσουν σε «μεγάλα εγκλήματα» που βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον. Η εμπέδωση της οικολογικής συνείδησης είναι ένα ζήτημα που αφορά όλες τις πόλεις, όλα τα κράτη και όλους τους πολίτες. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι ευθύνη όλων μας και η προστασία του καθήκον όλων μας.
«Ι’ m not a plastic bag»
Το 2008, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, ανάμεσά τους και η Αθήνα, ξεκίνησαν τη δράση «Ι’ m not a plastic bag» με σκοπό την αντικατάσταση της πλαστικής σακούλας με τσάντες κατασκευασμένες από υλικά πιο φιλικά προς το περιβάλλον.
Κάπως έτσι οι καταναλωτές άρχισαν να βρίσκουν στα ταμεία των Super Markets εκτός από τις πλαστικές σακούλες και τσάντες κατασκευασμένες από υλικά πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Μετά το Παρίσι, το Σαν Φρανσίσκο αλλά και την Ιρλανδία (η κυβέρνηση επέβαλε φόρο 0,15 ευρώ σε κάθε πλαστική σακούλα που πωλείται με αποτέλεσμα τη μείωση της χρήσης κατά 90%), την Ουγκάντα και το Μπαγκλαντές, η Αυστραλία ξεκίνησε επίσημα την αντίστροφη μέτρηση κατά της πλαστικής σακούλας.
Ακολούθησαν η Ιταλία και η Κίνα. Στην Ελλάδα αν και υπάρχει από το 2001 νομοθεσία με στόχο τη μείωση, επαναχρησιμοποίηση και αξιοποίηση των πλαστικών τσαντών ως υλικών συσκευασίας, τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από αποθαρρυντικά.
Στη Μεσόγειο επιπλέουν σήμερα περίπου 250 δισ. πλαστικά σωματίδια συνολικού βάρους 500 τόνων.
Τα σωματίδια αυτά μπορούν να προκαλέσουν ασφυξία σε θαλάσσιους οργανισμούς, οι οποίοι τα καταπίνουν τυχαία επειδή τα εκλαμβάνουν ως τροφή. Οι πλαστικές ύλες σπάνε σε μικροσκοπικά σωματίδια και εμφανίζουν υψηλό δυναμικό μόλυνσης του εδάφους και των υδάτινων οδών, καθώς μπορεί να περιέχουν πρόσθετα, όπως έμμονους οργανικούς ρύπους.
Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την οδηγία 94/62/EΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας: http://ec.europa.eu/environment/waste/packaging/index_en.htm
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να πληροφορηθεί ποιος είναι κατά τη γνώμη του κοινού ο καλύτερος τρόπος για να περιοριστεί η χρήση της πλαστικής σακούλας μεταφοράς αντικειμένων. Αναρωτιέται αν θα ήταν αποτελεσματική η χρέωση και η φορολόγηση ή αν θα ήταν προτιμότερες άλλες επιλογές, όπως η απαγόρευση της πλαστικής σακούλας. Κι όλοι εμείς καλούμαστε να της απαντήσουμε. Ας μη χάσουμε την ευκαιρία που λήγει στο τέλος Αυγούστου.
Το ερωτηματολόγιο της διαβούλευσης μπορεί να συμπληρωθεί στην ιστοσελίδα: http://ec.europa.eu/yourvoice/consultations/index_el.htm
Ο αρμόδιος για το περιβάλλον Επίτροπος, Janez Potocnik, εξηγεί ότι «πριν από πενήντα χρόνια, η πλαστική σακούλα μιας χρήσης ήταν σχεδόν άγνωστη, ενώ τώρα χρησιμοποιείται για ελάχιστα λεπτά της ώρας κι έπειτα ρυπαίνει το περιβάλλον μας επί δεκαετίες. Οι κοινωνικές όμως αντιλήψεις εξελίσσονται και υπάρχει ευρύτατη επιθυμία για αλλαγή. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο εξετάζουμε όλες τις επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της πανευρωπαϊκής απαγόρευσης της πλαστικής σακούλας μεταφοράς αντικειμένων. Χρειαζόμαστε τις απόψεις όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών, ώστε να συμπληρωθούν οι επιστημονικές μας αναλύσεις και να διευκολυνθεί η χάραξη πολιτικής για το συγκεκριμένο ζήτημα, που πνίγει το περιβάλλον μας».
Τα στοιχεία που σοκάρουν
Κάθε χρόνο, ο μέσος πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταναλώνει περίπου 500 πλαστικές σακούλες, τις περισσότερες από τις οποίες χρησιμοποιεί μόνο μία φορά. Το 2008 η συνολική παραγωγή πλαστικών σακουλών στην Ευρώπη έφθασε τους 3,4 εκατομ. τόνους, ποσότητα ίση με το βάρος πάνω από 2 εκατομ. επιβατικών αυτοκινήτων.
Το μικρό βάρος και μέγεθος των πλαστικών σακουλών συνεπάγεται ότι αυτές συχνά δεν καλύπτονται από τη διαχείριση αποβλήτων και καταλήγουν στο θαλάσσιο περιβάλλον, όπου η τελική τους διάσπαση μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες χρόνια.
Τεράστιες ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών σε μεγαλύτερα κομμάτια είναι γνωστό ότι συγκεντρώνονται από τα ρεύματα στη λεγόμενη «Μεγάλη Δίνη των Σκουπιδιών» στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό. Οι λύσεις υπάρχουν και μάλιστα είναι εύκολες. Υφασμάτινες, χάρτινες, σχοίνινες, οικολογικές τσάντες ή ακόμα και τα γνωστά καρότσια που χρησιμοποιούμε και στη λαϊκή αγορά μπορούν να γίνουν ο πιστός μας σύντροφος στις αγορές μας. Όχι μόνο θα βάλουμε το λιθαράκι μας για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, αλλά θα έχουμε και περισσότερο στιλ!
Πηγή: NaturaNrg #19
