Ιστορίες Νίκης του Αυθεντικού Μαραθωνίου . Ο 41ος Αυθεντικός Μαραθώνας έλαβε χώρα στην Αθήνα μας, την Κυριακή 10 Νοεμβρίου και η πρωτεύουσα πλημμύρισε από 73.000 δρομείς σε όλες τις αποστάσεις από 152 χώρες. Εξ αυτών οι 18.000 έρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη, με τον Μαραθώνιο να περιλαμβάνεται στα ολυμπιακά αθλήματα, ως αγώνας αντοχής δρόμου κάλυψης 42,195 χλμ.
♦ Από την Ευτυχία Φράγκου
Ο δικός μας ο Αυθεντικός καλύπτει την ιστορική διαδρομή του Αθηναίου στρατιώτη Φειδιππίδη, ο οποίος μετά τη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ) κατέφτασε στην Αθήνα τρέχοντας από το πεδίο της μάχης, μεταφέροντας τα νικητήρια νέα με το ιστορικό πλέον «Νενικήκαμεν».
Οι Ιστορίες Νίκης
Το μαγικό του Μαραθωνίου είναι ότι περιλαμβάνει πολλές ιστορίες νίκης, όχι μόνο με την αναμενόμενη έννοια των πρώτων νικητών, όπως φέτος όπου πρώτος έκοψε το νήμα ο Χαράλαμπος Πιτσώλης με χρόνο 2:18:56. Δεύτερος τερμάτισε ο Παναγιώτης Καραΐσκος μετά από ένα συγκλονιστικό αγώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου ήταν πρώτος στο μεγαλύτερο μέρος του, με χρόνο 2:19:50, ενώ ο Γιώργος Μενής με χρόνο 2:21:40 συμπλήρωσε την τριάδα.
Στις γυναίκες η Σταματία Νούλα έγραψε ιστορία, τερματίζοντας πρώτη από τις γυναίκες με χρόνο 2:40:19. Δεύτερη έκοψε το νήμα η Γκλόρια Πριβιλέτζιο με χρόνο 2:41:58 η οποία προπορευόταν μέχρι και το 30ο χιλιόμετρο, ενώ τρίτη ήρθε η Παναγιώτα Βλαχάκη με χρόνο 2:47:24.
Ο Μαραθώνιος όμως περιλαμβάνει και σημαντικές συμβολικές νίκες
Ο Μαραθώνιος όμως περιλαμβάνει και σημαντικές συμβολικές νίκες, όπως αυτή του 73χρονου Ιδομενέα Αβραμάκη, ο οποίος έτρεξε ντυμένος ως Αρχαίος Έλληνας, ξυπόλυτος και φορώντας πανοπλία που ζύγιζε περίπου 10 κιλά. Ο Ιδομενέας Αβραμάκης το 2005 μετά από εξέταση με σκιαγραφικό βυθίστηκε σε κώμα για ένα μήνα με τους γιατρούς να δίνουν μηδαμινές ελπίδες για επιβίωση. Ωστόσο αν τα κατάφερνε η πρόβλεψη ήταν πως θα είναι παράλυτος. Ενάντια σε κάθε προγνωστικό, τα κατάφερε, διέψευσε τους πάντες και έκτοτε τρέχει σε κάθε Μαραθώνιο.
Άλλη μία συγκινητική συμβολική νίκη είναι αυτή της Στέλλας Πλατάνου από την Αμμουλιανή Χαλκιδικής, η οποία ούσα σοβαρή εγκαυματίας μετά από ατύχημα με θειικό οξύ, έκανε προπόνηση νυχτερινές ώρες, καθώς της απαγορευόταν κατά τη διάρκεια της μέρας, τερματίζοντας έτσι στον ιστορικό Μαραθώνιο.
Η Ιστορία Νίκης του «Τρέξε Μαζί Μου»
Ο Παύλος Λουκάκος ένας εκ των ιδρυτικών μελών του «Τρέξε Μαζί Μου» μας μίλησε για το πώς ξεκίνησαν να τρέχουν αθλητές μαζί με άτομα που αντιμετωπίζουν με κινητικές δυσκολίες και αναπηρίες, σε αμαξίδια με τους πρώτους να είναι και χειριστές των αμαξιδίων.
Η κόρη του, ένα παιδί παράλυτο, το οποίο φοιτούσε στο Δημοτικό της Ανοιχτής Πόρτας, ένα σχολείο για ΑΜΕΑ, είχε για συμμαθήτρια τη Μαριλού, της οποίας ο πατέρας της ο Βασίλης ήταν δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Το 2013 ενώ συμμετείχε στο Μαραθώνιο Θεσσαλονίκης, γνώρισε τον Αχιλλέα Τσαλκιτζίδη από την Πτολεμαΐδα , ο οποίος είχε φτιάξει ένα αμαξίδιο για ένα γειτονόπουλο και έτρεχε μαζί του, ωθώντας το. Την επόμενη χρονιά έφτιαξε και εκείνος ένα αμαξίδιο για τη Μαριλού και έτσι στον Μαραθώνιο της Αθήνας έτρεξαν δύο αθλητές με δύο αμαξίδια. Παρακινούμενος από αυτούς τους ανθρώπους, έφτιαξε και ο Παύλος Λουκάκος ένα αμαξίδιο για την κόρη του.
Όλο αυτό εμπνευσμένο από τον Ρικ Χόιτ στην Αμερική μεγάλωσε, γιγαντώθηκε και όλο και περισσότεροι αθλητές-εθελοντές άρχισαν να τρέχουν με ανθρώπους και παιδιά με κινητικές δυσκολίες που εγκλωβισμένα σε αμαξίδια δεν θα μπορούσαν αλλιώς να ζήσουν αυτή την εμπειρία. Είναι συγκλονιστικό να μπορεί να ζήσει την εμπειρία του Μαραθωνίου ένας μη περιπατητικός άνθρωπος.
Μία από τις πιο υπέροχες κουβέντες ήταν αυτή από ένα κοριτσάκι παράλυτο που μόλις τελείωσε το Μαραθώνιο μας είπε:
«Ήταν σαν να περπάτησα, σαν να έτρεξα εγώ, γιατί την περπάτησα αυτή την διαδρομή, την έτρεξα.
Με αυτοκίνητο δεν μπορώ να βιώσω αυτό που ένιωσα για 42 χλμ. πάνω στο αμαξίδιο». Τα παιδιά πάνω στα αμαξίδια τραγουδάνε στη διαδρομή, σφυρίζουν, κερδίζουν το μετάλλιο, βιώνουν τον αθλητισμό, τη χαρά του τερματισμού…
Κάποια στιγμή για να προχωρήσουμε φτιάξαμε μία ΑΜΚΕ την «Τρέξε μαζί μου», με ιδρυτικά μέλη τον Αχιλλέα Τσαλκιτζίδη από την Πτολεμαΐδα, τον Βασίλη Γερογιάννη, τον Γιώργο Παπαδάκη, συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού μου. Μία μη κερδοσκοπική οργάνωση για να καταφέρουμε να δώσουμε σε όλο και περισσότερα παιδιά αυτή τη δυνατότητα. Μέσω της συνεργασίας μας με την Stoiximan, από τα εφτά αμαξίδια που είχαμε φτάσαμε τα 30! Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ένα αμαξίδιο στοιχίζει περίπου 5.500 ευρώ.
Ο Δημήτρης Κορρές είναι ακόμα ένας αρωγός, ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας μηχανικός, ο οποίος κατασκεύασε για εμάς σε χαμηλότερο κόστος όλα αυτά τα αμαξίδια. Αμαξίδια τα οποία ταξιδεύουν, όπου χρειάζεται από τον Έβρο μέχρι κάθε σημείο της Ελλάδας για να ζήσουν αυτή την εμπειρία όσοι περισσότεροι μη περιπατητικοί άνθρωποι γίνεται.
Κάθε αμαξίδιο χρειάζεται τουλάχιστον δύο έμπειρους αθλητές και χειριστές (ο αριθμός των αθλητών μπορεί να αυξηθεί μέχρι τις 8 συμμετοχές ανά αμαξίδιο), γιατί πρέπει να τηρούνται όλοι οι κανόνες ασφαλείας και για το άτομο ΑΜΕΑ, αλλά και για τους υπόλοιπους αθλητές του αγώνα».
Διάβασε ακόμα ⇒ Παναγιώτης Καραΐσκος, Από το σκοτάδι στο φως: Ένας Μαραθώνιος
Όλο αυτό που έχει δημιουργήσει το «Τρέξε Μαζί μου», αυτή η εμπειρία είναι καθοριστική όχι μόνο για το άτομο ΑΜΕΑ, αλλά και για τους αθλητές, γιατί ενώ το τρέξιμο είναι ένα άθλημα ατομικό και ο δρομέας αναμετριέται επί της ουσίας με τον εαυτό του, όταν συνοδεύει ένα άτομο σε αναπηρικό αμαξίδιο, η προσπάθεια μετουσιώνεται σε μία ομαδική, συλλογική δράση, από την οποία μεταμορφώνονται όχι μόνο τα άτομα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να ζήσουν μια δρομική εμπειρία, αλλά και οι ίδιοι οι αθλητές.
Σε μία πράξη που αποδεικνύει ότι κανένας δεν είναι μόνος του, σε μία κίνηση που αυξάνει την ορατότητα της ύπαρξης αυτών των ανθρώπων. Απώτερος στόχος είναι πάντα να ευαισθητοποιηθούμε απέναντι στους ΑΜΕΑ, (από το να σεβόμαστε τις θέσεις στάθμευσης, τις διαβάσεις και τις μπάρες) για μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση, αποδοχή και συμπερίληψη.
Ο τρόπος που μπορεί να βοηθήσει κάποιος πέρα από το να γίνει εθελοντής αθλητής-χειριστής, είναι η χρηματική συνεισφορά μέσω του trexe.gr είτε με δωρεά είτε αγοράζοντας το υπέροχο παραμύθι τους το «Τρέξε Μαζί Μου», βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αλλά και άλλα χρηστικά είδη.
Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να τρέξουμε. Γιατί έχουμε ανάγκη από όσες περισσότερες ιστορίες νίκης μπορούμε να δημιουργήσουμε!
