Φράσεις της καθημερινότητας, φράσεις που λέμε ή σκεφτόμαστε αυθόρμητα σε κάποια δύσκολη, άχαρη, δυσάρεστη στιγμή της ζωής μας. «Κάποιος μου κάνει πλάκα!»
♦ της Μαρίας Καυρολογάκη, θεραπεύτρια ananda energy healing
Σε τούτη τη στήλη θα εστιάζουμε κάθε φορά σε μία φράση-κλειδί που στην πλειοψηφία μας χρησιμοποιούμε, πίσω από την οποία σαν μικρά παιδιά ενίοτε παίζουμε κρυφτό, στην ανάγκη μας να αισθανθούμε ξανά αθώοι. Στην ασυνείδητη προσπάθειά μας να μην αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί για να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να ζούμε καλύτερα. Φράσεις δηλαδή που μας “κρατάνε πίσω” και εμποδίζουν την ανάπτυξή μας.
«Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή μας που είναι πολύ δύσκολες, με αντικειμενικά προβλήματα και στεναχώριες. Κάθε άνθρωπος βιώνει κάτι που τον αποπροσανατολίζει, που τον μπλοκάρει. Τα μέτωπα είναι πολλά: οικονομικά θέματα, σχέσεων, προσωπικά, συναισθηματικά, οικογενειακά, επαγγελματικά…
Σε μία δυσάρεστη κατάσταση, συνήθως το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να αποποιηθούμε οποιαδήποτε ευθύνη. Έτσι, κατηγορούμε πρόσωπα και καταστάσεις και αν δεν είναι ξεκάθαρο ποιος μας έφερε σε αυτή τη θέση, τα ρίχνουμε στο Θεό, στο Σύμπαν, σε κάτι ανώτερο τέλος πάντων που προφανώς μας τιμωρεί! Μας φαίνεται όλο αυτό που ζούμε σαν ένα καλοστημένο αστείο, σαν «κάποιος» να παίζει μαζί μας και να μας ταλαιπωρεί αδίκως. Μία έκφραση που συχνά χρησιμοποιούμε είναι: «κάποιος μου κάνει πλάκα!». Μία έκφραση που αυτόματα μας βγάζει από την προσωπική μας ευθύνη και από τις συνέπειες των δικών μας πράξεων.
«Ό,τι σπέρνεις θερίζεις» ή «ό,τι δίνεις παίρνεις»
Είναι πολύ σημαντικό να αναλογιστούμε πως η παρούσα κατάσταση που βιώνουμε είναι συνδεδεμένη με ό,τι πράξαμε στο παρελθόν. Πράξεις, λόγια, συναισθήματα, σκέψεις που προηγήθηκαν μας οδήγησαν εδώ που είμαστε τώρα. Ομοίως, ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργήσουμε στο παρόν καθορίζει τη μελλοντική μας κατάσταση. Το ρητό: «ό,τι σπέρνεις θερίζεις» ή «ό,τι δίνεις παίρνεις», αντιπροσωπεύει αυτήν ακριβώς τη θέση. Μάλιστα, αυτό που θα λάβουμε θα είναι πολλαπλάσιο αυτού που έχουμε σπείρει. Αν το δούμε παραστατικά, είναι όπως ο γεωργός που θα σπείρει ένα σπόρο για μία μηλιά και θα θερίσει μία ολόκληρη σοδειά.
Ο περιβόητος Νόμος του Κάρμα: δράση & αποτέλεσμα
Εκείνο που χρειάζεται να κάνουμε εν μέσω οποιασδήποτε «κρίσης» είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ποια υπήρξε η δική μας θέση που μας οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Ας κάνουμε μία ανασκόπηση και ας αναρωτηθούμε: «τι είναι αυτό που εγώ σκέφτηκα, έπραξα ή είπα που με έφερε εδώ;». Αντίστοιχα λειτουργεί και ο ’Νόμος του Κάρμα’, σύμφωνα με τον οποίο όλα είναι απόρροια δράσης και αποτελέσματος (‘καρ’ = ‘δράση’ και ‘μα’ = ‘αποτέλεσμα’). Χωρίς να διαφέρει και πολύ από τη δική μας κουλτούρα, είναι ένας Νόμος που αυτο-προσδιορίζεται και αυτο-καθορίζεται, με την έννοια ότι εμείς αποφασίζουμε πώς θέλουμε να δράσουμε σε κάθε δεδομένη περίπτωση και αναλόγως δημιουργούμε το αντίστοιχο αποτέλεσμα.
Σε κάθε επίπεδο σχέσης με τους άλλους ανθρώπους υπάρχουν κάποια βασικά βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να προσδιορίσουμε και να καθορίσουμε το δικό μας Κάρμα:
α. Δείχνοντας έλεος:
όταν εμείς δείχνουμε έλεος στους άλλους ανθρώπους θα λάβουμε κι εμείς οι ίδιοι έλεος όταν θα χρειαστεί. Όταν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ανθρώπους με σκληρότητα και έντονη κριτική, είναι μάλλον απίθανο να λάβουμε επιεική αντιμετώπιση όταν έρθει η σειρά μας.
β. Συγχωρώντας:
η συγχώρεση είναι μια πολύ βαθιά διαδικασία που μας απελευθερώνει και μας βοηθά να αποβάλλουμε από το σύστημά μας όλα τα αρνητικά και τοξικά συναισθήματα που έχουμε συσσωρεύσει και μας μολύνουν. Μαθαίνοντας να συγχωρούμε και να ζητούμε τη συγχώρεση κάνουμε χώρο στην καρδιά μας για την Αγάπη, την Κατανόηση και τη Συμπόνια. Εξελισσόμαστε, καθώς αναγνωρίζουμε τα δικά μας λάθη και καθώς επιτρέπουμε στους άλλους ανθρώπους να εξελιχθούν κι εκείνοι με την σειρά τους μέσα από τις δικές τους ατασθαλίες.
Ζω με επίγνωση και δρω συνειδητά
Μαθαίνοντας να αναγνωρίζουμε σε κάθε δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε την αιτία που μας οδήγησε εκεί, αποκτούμε περισσότερη επίγνωση. Γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και μαθαίνουμε πώς ό,τι σκεφτόμαστε, πράττουμε ή λέμε έχει επίδραση στους άλλους αλλά οπωσδήποτε και σε εμάς. Έχοντας αυτό κατά νου, επιδιώκουμε να ζούμε πιο συνειδητά, χωρίς να γινόμαστε έρμαια των άλλων, χωρίς να επιλέγουμε τη θυματοποίηση. Αναλαμβάνουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί και φροντίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Δρούμε έχοντας ως γνώμονα την Αγάπη, προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους. Αναπνέουμε βαθιά και με επίγνωση επιστρέφουμε στον εαυτό μας, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τι πρέπει να βελτιώσουμε ή και να αλλάξουμε για να είμαστε καλύτερα τώρα και στο μέλλον. Έχοντας ως παρακαταθήκη τα λάθη μας αλλά και τα μαθήματα που αυτά μας χάρισαν, εξελισσόμαστε και δημιουργούμε το μέλλον που ονειρευόμαστε.
Πηγή: NaturaNrg#77
