Νέα αρχή! Καλώς σας βρίσκω στην πρώτη μας συνάντηση του 2018… Επιλέγοντας να βρεθούμε λίγο ανατρεπτικά! – Νέα αρχή! –
της Ειρήνης Ρηγοπούλου, phd. Σύμβουλος επαγγελματιών και επιχειρηματιών στο χώρο του wellbeing & wellness, irigop@aegean.gr
Ίσως να έχετε ακούσει ή και βιώσει την «τυραννία» της χαράς και ευτυχίας που έμμεσα (και μπορεί και άμεσα) «επιβάλλεται» κάποιες φορές σε περιόδους γιορτών, πόσο μάλλον των Χριστουγέννων… Όλοι «οφείλουν» να αισθανθούν χαρά, ανεμελιά, και αισιοδοξία. Γεγονός που για κάποιους μπορεί να επιτείνει τα αντίθετα συναισθήματα …
Στο πνεύμα αυτής της «επιβεβλημένης» χαράς, αρκετοί από εμάς στεκόμαστε συχνά αμήχανα μπροστά στη Νέα αρχή του Νέου Χρόνου!
Πράγματι, οποιαδήποτε «Νέα Αρχή», πόσο μάλλον η συγκεκριμένη, για κάποιους μπορεί να είναι αναζωογονητική. Είναι φορές όμως, που η προοπτική μιας νέας αρχής που επίκειται να μας γεμίζει άγχος, θλίψη, δυσαρέσκεια…
Και ναι, σωστά καταλάβατε: αυτό μπορεί να μην αφορά την ημερολογιακή «Νέα Αρχή» αλλά και οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική «νέα αρχή» μπαίνει στη ζωή μας. Πότε συμβαίνει αυτό;
Tο μυστικό ίσως βρίσκεται στο πώς «μπαίνει» η νέα αρχή, το νέο ξεκίνημα στη ζωή μας, και πώς θα την καταγράψουμε και με ποια συναισθήματα θα συνδεθεί
Αν είναι επιλογή μας, αν εδράζεται σε επιθυμία και συνάδει με τους στόχους και τις προοπτικές που επιθυμούμε, τότε κυρίαρχα είναι τα συναισθήματα της προσμονής, της θετικής διάθεσης. Αν αντίθετα, την αντιλαμβανόμαστε αυτό το ξεκίνημα ως «επιβεβλημένο», ως «αναγκαίο κακό» ή ευρύτερα ως κάποια που δεν το έχουμε συνδέσει μια κάποια σημαντική για εμάς νοηματοδότηση, τότε η παλέτα των συναισθημάτων μας είναι διαφορετικών αποχρώσεων.
- Είναι όμως και αλλού που πρέπει να στραφούμε: πώς έχουν κλείσει οι προηγούμενοι «κύκλοι», πώς έχουν εξελιχθεί προηγούμενες νέες αρχές;
- Με τι προσδοκίες τη «φορτώνουμε», με ποιο «φορτίο, βάρος» από προηγούμενες εμπειρίες μας ερχόμαστε να τη συναντήσουμε;
- Ακόμη, ποια η στάση μας, η θεώρηση ή και η συγκεκριμένη αίσθησή μας ως προς την αλλαγή. Γιατί, κάθε «νέα αρχή» εμπεριέχει και κάτι διαφορετικό, άρα κάποια -μικρότερη ή μεγαλύτερη – αλλαγή…
Συνειδητότητα: η αντίληψη του τι κάνω, τι λέω
Αν λοιπόν, δεν υπάρχει η εσωτερική ετοιμότητα, το εσωτερικό κίνητρο, η εσωτερική επιθυμία, η σύνδεση με κάποια εσωτερική νοηματοδότηση, η εσωτερική ενέργεια για το οποιοδήποτε νέο, ας μην επιτρέψουμε σε «δοσμένες» περιστάσεις να λειτουργήσουν πάνω μας τυραννικά, ας μην αφήσουμε ώστε να δράσουν επιβεβλημένα στα πλάνα μας και τη ζωή μας. Οποιαδήποτε στιγμή, μπορεί να γίνει η αφετηρία του καινούργιου, αρκεί να αποτελέσει αποτέλεσμα μιας εσωτερικής διεργασίας.
Γιατί, μην ξεχνάμε «η αλλαγή συμβαίνει όταν πάψουμε να συνδιαλεγόμαστε με το παλαιό»!
Μεγάλη κουβέντα θα μου πείτε … καθώς όλο και πιο διευρυμένο μπορεί να είναι το νόημά της. Παύω να συνδιαλέγομαι με το παλαιό άλλο (περιβάλλον, άτομα, συνεργάτες). Παύω να συνδιαλέγομαι με το δικό μου παλαιό τρόπο (συμπεριφοράς, απόψεων, αντιλήψεων). Παύω να συνδιαλέγομαι με το γνώριμο και οικείο. Παύω να συνδιαλέγομαι με το μη επίκαιρο, αυτό που δεν αφορά στο σήμερα και τις τωρινές συνθήκες.
Πολλές ερμηνείες, οι οποίες ενδεχομένως να είναι όλες που πρέπει να συνδράμουν ώστε οι όποιες «νέες αρχές» να αποτελούν πηγή αισιοδοξίας και προοπτικής! Τέτοιες νέες αρχές εύχομαι σε όλους μας και αυτές δεν συμβαίνουν μόνο την 1η Ιανουαρίου!
