Ορίζοντας μια Drishti* για τη νέα χρονιά *Η λέξη “Drishti” είναι σανσκριτική και σημαίνει “όραση” ή “παρατήρηση”. Στη γιόγκα αναφέρεται στην πρακτική της επιλογής ενός συγκεκριμένου σημείου εστίασης για τα μάτια κατά την εκτέλεση των διάφορων άσανα.
♣ της Μαρίας Χρυσοχεράκη, Πιστοποιημένη δασκάλα Iyengar yoga (Level 3), goldy.yogaonline@yahoo.gr
φωτο: Γιωργος Ζαχαρίου
Φαντάζομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για το τι θέλουν να επιτύχουν τη νέα χρονιά, τις τηρούν και βελτιώνουν τη ζωή τους χάρη σε αυτές τις αποφάσεις. Δεδομένης της ποικιλίας των ανθρώπινων διαθέσεων, τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να υπάρχουν. Όποιοι κι αν είναι και όπου κι αν βρίσκονται, αξίζουν τα συγχαρητήριά μας.
Εγώ δεν υπήρξα ποτέ τέτοιο άτομο. Για μένα, μια απόφαση μοιάζει με ένα ακόμα “πρέπει” σε μια ζωή γεμάτη από “πρέπει”— μια απαίτηση για περισσότερη προσπάθεια σε έναν κόσμο που ήδη απαιτεί τόση προσπάθεια και δύναμη.
Τους πρώτους μήνες κάθε νέας χρονιάς, συχνά νιώθω ενοχές επειδή δεν τήρησα τις αποφάσεις μου – οι οποίες συνήθως περιλαμβάνουν το να ξυπνάω πιο νωρίς, να είμαι λιγότερο συγκεντρωτική και να κάνω περισσότερη καρδιοαναπνευστική άσκηση μεταξύ των πρακτικών γιόγκα. Αλλά όλες οι αποφάσεις οριστικά και αμετάκλητα γλιστρούσαν από το μυαλό μου κατά τη διάρκεια της χρονιάς, αφήνοντάς με, με μια αίσθηση αποτυχίας.
Και σκέφτομαι:
Τι θα γινόταν αν υπήρχε ένας τρόπος να απαλύνουμε την αυστηρότητα των αποφάσεων μας, ξεκινώντας τη νέα χρονιά με λίγο περισσότερη ευκολία; Αν η απόφαση για αυτήν τη χρονιά δεν ήταν να ορίσουμε μια πορεία δράσης ή να λύσουμε ένα πρόβλημα αλλά να ξεχωρίσουμε ένα «αντικείμενο» από την ακαταστασία και να το φέρουμε στο προσκήνιο; Αυτή η προσέγγιση εκφράζει μια απαλότητα, μια αποδοχή.
Για να συμβεί αυτή η μορφή απόφασης, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να θέσουμε τη drishti μας, ή το “σημείο εστίασης”, να αρχίσουμε να κοιτάμε με ειλικρινές ενδιαφέρον, και μετά να περιμένουμε να αποκαλυφθεί η αληθινή μορφή αυτού που είναι ήδη παρόν.
Διαβάστε ακόμα ⇒ Αγκαλιάζοντας την αλλαγή: Εμμηνόπαυση και Γιόγκα
Τι θα γινόταν, λοιπόν, αν φέτος, αντί να θέσουμε μια απόφαση, θέταμε ένα είδος drishti,
αποφασίζοντας πού θέλουμε να επικεντρώσουμε τη ματιά μας αντί να δηλώσουμε τί πρέπει να κάνουμε ή τι πρέπει να αλλάξουμε σε εμάς τους ίδιους; Θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε το νοητικό μας βλέμμα σε ένα σημείο της επιλογής μας, και μετά να δούμε τι θα αποκαλυφθεί μπροστά από τα μάτια μας.
Για παράδειγμα, αντί να αποφασίσουμε να κάνουμε γιόγκα κάθε μέρα, ή να δουλέψουμε περισσότερο για να προχωρήσουμε αυτή τη χρονιά τι θα γινόταν αν θέταμε μια drishti σε μια συγκεκριμένη πτυχή της πρακτικής μας; “Αυτή είναι η χρονιά που θα επικεντρωθώ στην τάση των δαχτύλων των ποδιών μου να σφίγγονται,” ή “Αυτή είναι η χρονιά που θα στρέψω την προσοχή μου στο τι κάνουν τα γόνατά μου,” ή “Αυτή είναι η χρονιά που θα κάνω την αναπνοή το αντικείμενο της προσοχής μου.” Χωρίς να πιέσουμε τίποτα, θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε να κοιτάξουμε προς αυτές τις κατευθύνσεις, με συνεχή ενδιαφέρον και υπομονετική περιέργεια, παρακολουθώντας να δούμε τι θα σχηματιστεί.
Ή αντί να πούμε “Αποφασίζω να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου,” θα μπορούσαμε να “Αποφασίσουμε να θέσουμε την drishti μας στον χρόνο που ήδη έχουμε.” Οι οκτώ ώρες ύπνου και οι οκτώ ώρες δουλειάς μας αφήνουν ακόμα οκτώ ώρες που μερικές φορές δεν τις παρατηρούμε καν, ώρες που περνούν μπροστά μας θολές. Τι θα γινόταν αν δίναμε λίγη περισσότερη προσοχή σε αυτές τις ώρες;
Φυσικά, μερικές φορές χρειάζεται να γίνουν αλλαγές στις συμπεριφορές μας ή στις ζωές μας.
Αλλά αντί να διατάζουμε τον εαυτό μας να “είμαστε πιο ευγνώμονες” για παράδειγμα, τι θα γινόταν αν ανακατευθύναμε το βλέμμα μας μακριά από την πηγή της παραπόνου μας – προς κάτι που ίσως είναι πιο ευχάριστο ή ενδιαφέρον; Υπάρχει κάτι τέλειο, ή σχεδόν τέλειο, σε αυτό το ατελές άτομο, αυτή την ατελή εμπειρία, αυτή τη ατελή στιγμή ή αυτόν τον ατελή εαυτό που θα μπορούσαμε να επικεντρωθούμε;
Μερικές φορές εστιάζω στη δυσκολία αυτού που κάνω. Νιώθω να κουβαλάω το βάρος του κόσμου στους ώμους μου. Αυτή τη χρονιά, σκέφτομαι να θέσω μια drishti σε ό,τι είναι εύκολο και ρευστό. Αν, ως αποτέλεσμα, γίνω λιγότερο συγκεντρωτική, τόσο το καλύτερο. Αν ξυπνήσω νωρίτερα φέτος – και δεν δεσμεύομαι σε αυτό – θα προσέχω για οποιαδήποτε ευχάριστη αίσθηση συνοδεύει την αυγή.
Ελπίζω ότι όταν εκπαιδεύσουμε το βλέμμα μας, ο κόσμος μας θα αλλάξει.
Ίσως αυτό που έρθει στην επιφάνεια ως αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης πρακτικής της drishti, είναι κάτι που θα αρχίσουμε να βλέπουμε εύκολα και παντού. Άλλωστε, μαθαίνεις το όνομα ενός νέου πουλιού και ξαφνικά ολόκληρη η γη φαίνεται γεμάτη με αυτά τα πουλιά τόσο που δεν μπορείς να πιστέψεις τι έχεις χάσει όλα αυτά τα χρόνια. Μαθαίνεις το σχήμα ενός αστερισμού και να, είναι εκεί, κάθε βράδυ, να σου τρεμοπαίζει στον ουρανό.
