Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου Πώς να αντιμετωπίσετε τη Δυσκοιλιότητα Η διατροφή για τη δυσκοιλιότητα στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου χρήζει ιδιαίτερης και προσεκτικής διατροφικής παρέμβασης. Παρότι σε γενικές γραμμές προσομοιάζει στη διατροφική αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, έχει ουσιαστικές διαφορές από αυτή που αφορούν τις λεπτομέρειες.
♦ του Δήμζα Νικόλαου DVM, RD, MSc, Στρατιωτικός Κλινικός Διαιτολόγος,
Υπ. Διδάκτωρ Ιατρικής Π.Θ., www.docdiet.gr
Οι γενικές αρχές αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας με διατροφή
Στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε διατροφικά τη δυσκοιλιότητα, εστιάζουμε την παρέμβασή μας κυρίως σε τρεις άξονες. Αρχικά, αυξάνουμε την ποσότητα φυτικών ινών (κυρίως αδιάλυτων) που λαμβάνει ο διαιτώμενος από το διαιτολόγιό του. Έπειτα, αυξάνουμε την ποσότητα υγρών που καταναλώνει στη διάρκεια της ημέρας (μη καφεϊνούχα υγρά). Τέλος, συνιστούμε αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.
Οι τρεις αυτές διατροφικές τροποποιήσεις, κατά κανόνα βελτιώνουν την σύσταση και την συχνότητα των κενώσεων του διαιτώμενου. Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν αναμένουμε θεαματική βελτίωση, μια από αυτές είναι και το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου με προεξάρχον σύμπτωμα τη δυσκοιλιότητα.
Γιατί η διατροφική αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου διαφέρει;
Γιατί σε αυτή την περίπτωση η δυσκοιλιότητα είναι αποτέλεσμα του συνδρόμου. Δηλαδή, εάν επιχειρήσουμε να αυξήσουμε τον όγκο των γευμάτων προκειμένου εμμέσως να αυξήσουμε το εντερικό υπόλειμμα (ότι απομένει από την πέψη της τροφής), είναι πολύ πιθανόν το σύμπτωμα της δυσκοιλιότητας να επιδεινωθεί.
Επίσης, εάν αυξήσουμε αλόγιστα τις φυτικές ίνες, χωρίς να επιλέξουμε προσεκτικά τα τρόφιμα που θα χρησιμοποιήσουμε για αυτό το σκοπό, είναι πολύ πιθανόν να παρατηρήσουμε επιδείνωση της δυσκοιλιότητας και του συνοδού πόνου . Θα συμβεί δηλαδή το αντίστροφο από ότι συμβαίνει στη δυσκοιλιότητα στον γενικό πληθυσμό.
Ποιες διατροφικές αλλαγές χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί η δυσκοιλιότητα στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου;
Αρχικά, ο διαιτώμενος θα πρέπει να αυξήσει την πρόσληψη μη καφεϊνούχων υγρών. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στους χυμούς. Οι χυμοί που θα επιλέξει να καταναλώσει θα πρέπει να είναι από φρούτα που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε FODMAP όπως είναι για παράδειγμα το πορτοκάλι, τα μανταρίνια και τα ακτινίδια. Βέβαια, αυτοί δεν θα πρέπει να υπερκαταναλώνονται σε ένα γεύμα ή σνακ αλλά να είναι αρμονικά μοιρασμένοι στη διάρκεια της ημέρας. Το πιο ασφαλές υγρό που μπορεί να καταναλώσει σε μεγάλες ποσότητες ο διαιτώμενος προκειμένου να δει βελτίωση στο σύμπτωμα της δυσκοιλιότητας είναι το νερό.
Γιατί τα FODMAPs προκαλούν συμπτώματα στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου
Τα FODMAPs ή αλλιώς Ζυμώσιμοι Όλιγο-, Δι-, Μονο- Σακχαρίτες και Πολυόλες είναι τα συστατικά της διατροφής που ευθύνονται για την εμφάνιση συμπτωμάτων σε άτομα με Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου. Τα FODMAP είναι συστατικά της διατροφής (κατά κανόνα υδατάνθρακες) που μετά την κατανάλωσή τους, περνούν άπεπτα στο λεπτό και το παχύ έντερο. Εκεί ασκούν την δράση τους προκαλώντας τα συμπτώματα της σπαστικής κολίτιδας. Μία δίαιτα υψηλή σε FODMAPs (κατανάλωση FODMAP> 112 γραμμάρια/ημέρα) αυξάνει το περιεχόμενο νερού στον εντερικό σωλήνα και η ζύμωσή τους οδηγεί σε μεγαλύτερη παραγωγή αερίων, και πιο συγκεκριμένα, υδρογόνου, μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα.
Φυσική δραστηριότητα και άσκηση
Επίσης, θα πρέπει να αυξήσει το επίπεδο της σωματικής του δραστηριότητας. Η άσκηση, επιδρά στην κινητικότητα του εντέρου και συμβάλλει στη λύση της δυσκοιλιότητας. Όμως έχει και ένα ακόμη έμμεσο όφελος στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου. βοηθά στην μείωση των επιπέδων του άγχους και του stress τα οποία είναι εκλυτικοί παράγοντες των συμπτωμάτων του συνδρόμου.
Φυτικές ίνες
Τέλος, θα πρέπει να αυξήσει την πρόσληψη των φυτικών ινών σε ημερήσιο επίπεδο. Όμως, αντίθετα με τον γενικό πληθυσμό, θα πρέπει να επιλέξει προσεκτικά τα τρόφιμα που θα καταναλώσει με αυτό το σκοπό. Αυτά τα τρόφιμα θα πρέπει να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP. Για παράδειγμα από φρούτα μπορεί να επιλέξει όπως προανέφερα το πορτοκάλι, τα μανταρίνια, τις φράουλες κά. Από λαχανικά καλές επιλογές είναι το μαρούλι, η ρόκα, τα φύλλα από τα ραδίκια, το πράσινο μέρος στο φρέσκο κρεμμυδάκι, σπανάκι, καρότα, ντομάτες, κολοκυθάκια κά. Στην ομάδα των δημητριακών καρπών και των αμυλούχων τροφίμων καλές επιλογές είναι το ρύζι, το αλεύρι καλαμποκιού η πατάτα κτλ.
Συνδυασμοί που πρέπει να προσέξετε
Ο κατάλογος των τροφίμων αυτών είναι μακρύς και οι επιλογές πολλές αλλά σε κάθε περίπτωση, η ισορροπημένη ένταξή τους σε ένα ημερήσιο διαιτολόγιο ίσως χρειαστεί την συμβολή ενός διαιτολόγου με εμπειρία στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Αυτό, έχει σημασία γιατί μπορεί να θεωρούμε μια ποσότητα πατάτας ασφαλή προς κατανάλωση, αλλά εάν την συνοδεύσουμε με κρεμμύδι, ρόκα, τυρί, και λίγη πιπεριά σε μια πατατοσαλάτα μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση συμπτωμάτων. Αντίθετα, εάν την καταναλώσουμε μαζί με κοτόπουλο ψημένο στο φούρνο το πιο πιθανό είναι να γίνει καλά ανεκτή. Άρα λοιπόν ο συνδυασμός των τροφίμων παίζει ρόλο σε αυτή την περίπτωση.
Τέλος θα πρέπει να κατανείμουμε τις φυτικές ίνες αρμονικά σε πολλά γεύματα στη διάρκεια της ημέρας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο διαιτώμενος να υπερκαταναλώνει μεγάλη ποσότητα αυτών σε ένα ή δύο μόνο γεύματα.
Διαβάστε ακόμα ⇒ Κράταιγος : 7 Εντυπωσιακά οφέλη για την υγεία
Όγκος γευμάτων
Συνήθως αυξάνουμε τον όγκο της τροφής, προκειμένου να αυξήσουμε έμμεσα και το εντερικό υπόλειμμα. Όμως, όπως και την περίπτωση των φυτικών ινών, θα πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε αυτή η αύξηση να γίνει σε επίπεδο ημέρας και όχι σε ένα ή δύο μεμονωμένα γεύματα. Μια τέτοια πρακτική θα αποφέρει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
