Έχουν περάσει κάποιες μέρες και κάποιες ώρες… Καθαρίζω, σφουγγαρίζω σχεδόν εμμονικά… σαν να θέλω να ξορκίσω το κακό, σαν να θέλω να πω μετά από λίγο: να δεν έγινε τίποτε, όλα είναι όπως πριν… Όμως δεν είναι!
της Ειρήνης Ρηγοπούλου, Σύμβουλος επαγγελματικών & επιχειρηματιών στο χώρο του wellbeing & wellness, irigop@eagean.gr
Μένω στον Ν. Βουτζά και είμαι από τους «τυχερούς» που μένω και σήμερα, μετά τις 23 Ιουλίου, μια και το σπίτι μου, παρά τις ζημιές, τις καταστροφές και τις απώλειες υπάρχει ακόμη, όμως είμαι διαφορετική, όλα εξάλλου είναι διαφορετικά…
Η ένταση της εμπειρίας που βίωσα – το μέγεθος της απειλής που αισθάνθηκα από την πυρκαγιά, παρά του ότι έχω εμπειρία 5 προηγούμενων πυρκαγιών, ενεργούς συνεισφοράς σε εθελοντική κατάσβεση αλλά και πυρασφάλεια και πυροπροστασία στα 20 χρόνια που ζω στην περιοχή, δεν ήταν μόνο πρωτόγνωρο, δεν ήταν όμως ούτε πρόσκαιρο, είναι πλέον μέρος της ύπαρξής μου.
Και τώρα το μυαλό παίζει παιχνίδια: ρεύμα, νερό, κοιτάω γύρω και τα πράγματα στέκουν εκεί, μόνο που τα αποκαΐδια είναι παντού και μαζί με αυτά η σύγχυση αλλά και πολλές σκέψεις:
Τι πάω να ξορκίσω άραγε; Μάλλον, ότι συνέβαλε στην 23η Ιουλίου:
Τι πάω να ξορκίσω άραγε; Μάλλον, ότι συνέβαλε στην 23η Ιουλίου:♦Τον ατομισμό στη λήψη αποφάσεων πολιτών και κρατούντων όταν παίρνονταν ή δεν παίρνονταν κάποιες αποφάσεις τα προηγούμενα χρόνια…
♦ Την ολιγωρία και την αμέλεια, για παραλείψεις ή αδράνεια πολιτών και κρατούντων
♦ Τον ωχ-αδελφισμό και την αποστροφή στην πρόληψη και προνοητικότητα σε θέματα ατομικά, και πιο συλλογικά
♦Την έλλειψη κοινής λογικής και την τάση να αγνοούμε κάποιες νομοτέλειες…
♦ Πάω να ξορκίσω την αδυναμία μας να οργανωθούμε, να συντονιστούμε, να συμβάλλουμε στο να συμπράξουμε, και στο να συν-παράξουμε…
♦ Πάω να ξορκίσω εν τέλει την έλλειψη αγάπης προς τον εαυτό, προς τη ζωή τη δική μας και των άλλων, προς το περιβάλλον και τη φύση… αυτή την έλλειψη αγάπης που επιδεικνύουμε καθημερινά, δυστυχώς και μετά τις 23 Ιουλίου…
Και δυστυχώς (ή ευτυχώς) κανένα καθαριστικό δαπέδου δεν έχει ακόμη υπάρξει, το οποίο να μπορεί να ξορκίσει, να «σβήσει» εκείνα τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης μας που λειτουργούν ενάντια μας και τα οποία συνέβαλαν και τα προηγούμενα χρόνια στο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις τόσο ευνοϊκές για μια καταστροφή, ούτε και όσο η καταστροφή εξελισσόταν ή ακόμη και μετά….
Αυτό το καθαριστικό το κουβαλά ο καθένας μας μέσα του. Και μόνο αν πάρει την ευθύνη να το χρησιμοποιήσει, κατ’ αρχήν στον εαυτό του, μόνο τότε μπορεί η δική μου και άλλες ανάλογες εμπειρίες, να αποτελούν απλά ιστορικά περιστατικά…
